Denetçinin Günlüğü

Geride bıraktığımız hafta milyonlarca gencin heyecanla beklediği 2024 yılı YKS – Yükseköğretim Kurumları Sınavı sonuçları açıklandı. Önümüzdeki günlerde ise ÖSYM tarafından belirtilen tercih süresi içinde yapılacak tercihler sonrası yükseköğretim kurumlarına yerleştirilmeleri için gençleri kariyer gelecekleri ile ilgili önemli bir süreç daha bekliyor. Gençlerimize bu süreçte her şeyin gönüllerince olmasını diliyorum. Ülkemizin geleceği gençlerimizi ve ailelerini ilgilendiren sıcak gündem konusu, beni geçmişe, bugünün gençlerinin yaşında olduğum yıllara götürdü. Üniversite sınavlarına girdiğim dönem üniversite giriş sistemi bugünden çok farklı idi. Sınava giriyorsunuz size sosyal, fen ve toplam puan kategorilerinde puanlar geliyor, üniversiteler taban puanlarını açıklıyorlar, sizde ön kayıt yaptırarak bir üniversiteye yerleşmek için koşuşturuyorsunuz… Puanım geldi, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne kayıt yaptırdım. Rahmetli babam çok mutlu, çünkü o dönem çok yakın hukukçu...

Bayram tatilinde, TV kanallarını rastgele karıştırıyordum. Genelde izlemeyi tercih ettiğimiz kanalları geçip, bol reklamlı kanallar arasında ilerlerken tam olarak ne zaman izlediğimi hatırlayamadığım “Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz” filmine denk geldim. Çoğumuz gibi eski bayramlarda yaşanılan güzel anıları hatırlayan biri olarak, geçmişin güzelliklerini yad etmek için de filmi izlemeye karar verdim. 1974 yılında, Halit Akçatepe’nin başrol oyuncusu olduğu, usta edebiyatçımız Aziz Nesin’in aynı isimli romanından uyarlanan filmi izlerken, biraz da karikatürize edilen devlet dairelerinin işleyişi dikkatimi çekti. Filmde kullanılan büyük ve tozlu defterler, sumenler; devlet dairelerindeki kuyruklar, kalabalık; kamu görevlilerinin vatandaşlara davranış kalıpları, abartı öğesi kullanılmış olsa da geçmişin kamu yönetimi gerçeğini ifade ediyordu. Bu atmosferi, yakın bir dönemde aldığım e-devlet şifresi ile yapabileceğim işlemlerle karşılaştırdım. Bu iki dönem arasında çok büyük bir değişim ya...

  "Kollu, şeritli hesap makineleri, mekanik, elektrikli daktilolar, kalamozalardan oluşan büro ve kayıt malzemeleri, telgraf ve teleks ile iletişim, PTT santralleri aracılığıyla yapılan şehirlerarası ve uluslararası görüşmeler... " Bunlar, benim yaşıtlarımın anımsadığı, zamanında kullandığımız bilgi ve iletişim teknolojisinin ürünleriydi. Geçmiş zamanın teknolojisi ile geçmişin çalışma ortamı ve iş yapış biçimleri de doğal olarak bugünden çok farklıydı. Her şey, görünen ortamda,   elle tutulur, dokunulur ilişkiler içinde yaşanıyordu.    Bugünün sanal ortamında ise her şey o kadar hızlı yaşanıyor ve değişiyor ki, geçmiş zamanın teknolojisini yaşayanlar bile, bu deneyimlerini hafızalarında canlandırmakta güçlük çekiyor. Bu kuşak, ilgili yöntem ve araçları sanki hiç yaşamamış gibi geçmiş teknoloji ve iş tecrübelerini son kullanma tarihi geçen bir mal gibi kendi hafıza raflarından indirdi.   Geriye dönüp bakarken, geçmişi hafızamda canlandırıp bugün...