Denetçinin Günlüğü

Geride bıraktığımız hafta milyonlarca gencin heyecanla beklediği 2024 yılı YKS – Yükseköğretim Kurumları Sınavı sonuçları açıklandı. Önümüzdeki günlerde ise ÖSYM tarafından belirtilen tercih süresi içinde yapılacak tercihler sonrası yükseköğretim kurumlarına yerleştirilmeleri için gençleri kariyer gelecekleri ile ilgili önemli bir süreç daha bekliyor. Gençlerimize bu süreçte her şeyin gönüllerince olmasını diliyorum. Ülkemizin geleceği gençlerimizi ve ailelerini ilgilendiren sıcak gündem konusu, beni geçmişe, bugünün gençlerinin yaşında olduğum yıllara götürdü. Üniversite sınavlarına girdiğim dönem üniversite giriş sistemi bugünden çok farklı idi. Sınava giriyorsunuz size sosyal, fen ve toplam puan kategorilerinde puanlar geliyor, üniversiteler taban puanlarını açıklıyorlar, sizde ön kayıt yaptırarak bir üniversiteye yerleşmek için koşuşturuyorsunuz… Puanım geldi, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne kayıt yaptırdım. Rahmetli babam çok mutlu, çünkü o dönem çok yakın hukukçu...

Tüm dünyayı etkisi altına alan küresel salgın ile birlikte gündelik yaşamımızdan tutun iş yaşamına kadar pek çok alışkanlığımızı değiştirmeye başladık. Sohbetler, iş toplantıları, ev ziyaretleri, eğitim gibi bir arada olacağımız tüm etkinliklerimizi uzaktan, ekran karşısında yapmaya başladık. Aradan iki yılı aşkın süre geçti ve normallerimiz yeni normale doğru evrildi. Bu süre zarfında iş dünyası da ciddi değişimlerden geçti. İşin aslı, gelecekte yaşayacağımız pek çok durumu biraz daha erken, yeni normal dediğimiz bu dönemde yaşamaya başladık. Yeni çalışma düzenleriyle birlikte uzaktan veya yarı zamanlı çalışma, dijitalleşen araçların kullanımı ve otomasyon iş yapış şekillerimizi tümden değiştirdi. Artık teknolojinin hâkim olduğu yeni bir çalışma dünyasıyla karşı karşıyayız. Devasa ofisleri bırakıp, daha küçük ofislerde yarı zamanlı çalışmaya başladık. Üniversitelerde hibrit eğitim verilmeye başlandı. İş dünyası yapısal bir değişim yaşarken, teknoloji ve dijitalleşme de kurumların ...

Yazımı ilgi alanlarımı ifade eden “meslek insanı, sivil toplum gönüllüsü ve karikatürist” kimliğim ile kaleme aldım ve paylaşıyorum. İlgi alanlarımla kimliğimi ifade etmeme neden, yazımın başlığı oldu. Çünkü, insanın geleceği için bir hik â yesi  olması unvanı ile değil, hayal gücü ve umutları ile ilgilidir. Hayal etmek, merak etmeyi, merak etmek geleceği hissetmeyi, kendini fark etmeyi ve umutla harekete geçmeyi doğurur. Geleceğin için bir hikâyenin olması; hayal gücü ve umutla kurgulanır, ilgi alanların ve bakış açınla şekillenir, akıl ile başarılır. Yarınlara dair hayalleri olan insanlar umutlu insanlardır. Hayalleri ve umut­ları yenilenebilir enerji kaynaklarıdır. Yaşama dair tutku, coşku, azim, ka­rarlılık ve sevgilerini besleyen içten yanmalı motivasyonları ile ilham verirler, umut olurlar, ufkun ötesini görüp, yaşanılacak tüm olumsuzluklara karşı da toplumu geleceğe hazırlayan lider olurlar. Gelecek, tarihin içinden geçip gelen birikimlerin, değerlerin, hikâyeler...

Çocukluğumda bana alınan oyuncakların ömrü çok uzun olmazdı. İç mekanizmalarına, nasıl çalıştıklarına olan merakım nedeniyle onları çok çabuk bozardım. Bu merak sonucu yaşadığım keşif ve öğrenme süreci benim için en keyifli oyun olurdu. Meslek seçimimde de, doğamda var olan bu merak duygusu etkili oldu.    Çocukluğumda bana alınan oyuncakları bir daha oynamama riskini göze alarak, merak saiki ile bozmamın, keşfetme gayretimin yanı sıra aynı zamanda benim olandan ve elde bulundurduğumdan öğrenme adına vazgeçme cesaretimin bir ifadesi olduğunu da söyleyebilirim. Görünen gerçeğin içini keşfetme, özüne erişme, değişim ve gelişim adına çocukluğumda yaşadığım deneyim, yetişkin yaşımda bana her zaman öğrenci kalabilmem için bir dürtü oldu. Bu dürtü konfor alanı dışına çıkmam konusunda da beni her zaman cesaretlendirdi. Tecrübelerim, konfor alanı dışına çıkma kararında öz güven ve cesaret gerektiği gibi yeni bir alan açmanın getirdiği riskleri yönetmek için ortak aklın nimet...

Bayram tatilinde, TV kanallarını rastgele karıştırıyordum. Genelde izlemeyi tercih ettiğimiz kanalları geçip, bol reklamlı kanallar arasında ilerlerken tam olarak ne zaman izlediğimi hatırlayamadığım “Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz” filmine denk geldim. Çoğumuz gibi eski bayramlarda yaşanılan güzel anıları hatırlayan biri olarak, geçmişin güzelliklerini yad etmek için de filmi izlemeye karar verdim. 1974 yılında, Halit Akçatepe’nin başrol oyuncusu olduğu, usta edebiyatçımız Aziz Nesin’in aynı isimli romanından uyarlanan filmi izlerken, biraz da karikatürize edilen devlet dairelerinin işleyişi dikkatimi çekti. Filmde kullanılan büyük ve tozlu defterler, sumenler; devlet dairelerindeki kuyruklar, kalabalık; kamu görevlilerinin vatandaşlara davranış kalıpları, abartı öğesi kullanılmış olsa da geçmişin kamu yönetimi gerçeğini ifade ediyordu. Bu atmosferi, yakın bir dönemde aldığım e-devlet şifresi ile yapabileceğim işlemlerle karşılaştırdım. Bu iki dönem arasında çok büyük bir değişim ya...