İlk Adım
Bebeklerin ilk adımlarının, anneleri çok mutlu ettiği
söylenir. Bu ilk adımın ilerleme, yürüme, kendine yol çizme, ayakta kalabilme
gibi birçok bilinçaltı ve sembolik anlamı olduğu muhakkak. Belki de anneleri bu
kadar mutlu eden, bebeğin “ayakları üstünde hareket etme” rüştünü ispatıdır
diye düşünüyorum.
Kişisel olarak, ilk adımımı attığımda annemin beni nasıl
desteklediğini, sadece vücut dengeme değil, ruh halime nasıl olumlu etki
ettiğini, beni nasıl cesaretlendirdiğini hayal etmeye çalışıyorum. İlk adımı
atmak zor olsa gerek. Ama ilk adımdan sonra annemin beni sevgi dolu kucaklama anını
gözlerimin önüne getirirken, yüreğimde derin bir özlem duyuyorum. Yaş kaç
olursa olsun şefkatle, sevgiyle insanı kucaklayan bir annenin varlığı çok büyük
bir şans…
Bugün 29 Temmuz; 6 Ekim 2004 tarihinde kaybettiğim rahmetli
annemin doğum günü. Aradan neredeyse 12
sene geçmiş. Bugünün duygu yoğunluğunda, annemi ve annemin beni yetiştirme
tarzını düşündüğümde, sadece o ilk adımımda değil, yaşamımda attığım bütün adımlarımda annemin
çok önemli etkisi olduğunu anlıyorum.
Yaşamım boyunca, attığım ilk adımda olduğu gibi her zaman;
yaşamın bütün alanlarında annemin desteğini hep çok yoğun bir şekilde
hissettim. Aldığım bütün kararlarımda; sivil toplumcu kişiliğimde, profesyonel
kariyerimde ve aile yaşantımda annemin aşağıdaki öğütleri benim için en
karanlık, en sisli anlarda bile bütün karanlıkları delen, sisleri dağıtan bir
ışık işlevi gördü:
"Benim seni sevdiğim kadar sen de işini ve eşini
sev"
"Benim seninle gurur duyduğum kadar sen de
mesleğinle, yaptığın işle gurur duy"
"Benim senin anan olduğum gibi sen de işinde ana ol,
insan yetiştir, işine ve mesleğine karşı verici ol"
"Önce işini yap, sonra para kazanmayı düşün"
"Kendini öyle yetiştir ki herkese örnek ol"
Bu öğütler benim için güç kaynağı oldu. Annemin beni
kutlayan şefkatli kucaklaması ise yerini “topluma değer katmaya” bıraktı. O
kucaklamadan aldığım gücü ve manevi tatmini alamıyorum ama yaptığım
çalışmaların değer kattığını, başkalarına faydalı olduğunu gördüğümde, annemin
beni yetiştirme tarzına uygun davrandığım için evlatlık görevimi yerine
getirdiğimi düşünüyorum.
Bu vesile ile bütün annelerimizin doğum günü kutlu olsun.
Vefat eden bütün annelere Allah’tan rahmet diliyor, hayatta olanlara uzun
ömürler diliyorum.
Gelin, bu hafta sonu bütün işlerimizi bir kenara
bırakalım ve annelerimize bize ilk adımımızı anlatmalarını isteyelim.
Fiziksel olarak mümkünse ilk adımı attığımızda bize
sarıldıkları gibi sevgi ve şefkatle annelerimize sarılalım.
Yorumlar